بیماری هپاتیت B یک‌بیماری مسری است که توسط مایع بدن افراد آلوده به راحتی می‌تواند منتقل شود و به فرد دیگری سرایت کند. این‌بیماری تاثیر مخربی بر روی کبد انسان دارد. نشانه‌های آن درد شدید شکم و مدفوع تیره رنگ می‌باشد. برای پیشگیری از این‌بیماری افراد باید واکسن مربوط به این‌ویروس را تزریق کنند.درمان هپاتیت B تنها از طریق کنترل عوارض این‌بیماری است.
هپاتیت B چیست؟
هپاتیت B یک‌بیماری است که توسط ویروس هپاتیت B به وجود می‌آید و می‌تواند از مایعات بدن فرد آلوده به راحتی به فرد دیگر منتقل شود. این ویروس بسیار خطرناک است، زیرا اثر مخربی بر روی کبد شما دارد و آن را ملتهب میکند. گروهی از افراد پس از ابتلا به این‌بیماری کاملا خوب می‌شوند.
اما گروهی دیگر به بیماری مزمن کبدی مثل سرطان کبد مبتلا می‌شوند که پس از جند سال می‌میرند. گروهی از کسانی که در کودکی به این‌بیماری مبتلا شوند در بزرگسالی نشانه‌های حاد و مزمن این بیماری را تجربه می‌کنند. برخی از افراد پس از ابتلا به این‌ویروس حاد عفونت های مزمن می‌گیرند و آلوده به این ویروس می‌شوند که به راحتی می‌توانند به افراد دیگر منتقل کنند. مثلا یک‌مادر به راحتی این‌ویزوس را به کودک خود منتقل میکند.
هپاتیت B ،Cو A نشانه‌ها و علائم متفاوتی دارند و درمان آن ها نیز متفاوت است اگر شما مبتلا به هپاتیت B باشید، به این معنی نیست که به انواع دیگری از هپاتیت‌ها مبتلا نمی‌شوید.
ویروس هپاتیت B به راحتی از طریق مایعات بدن افراد انتقال می یابد.
علائم هپاتیت B
درجه و شدت این‌بیماری از ملایم تا شدید می‌تواند باشد. علائم این‌ویروس معمولا پس از 1 الی 4 ماه پس از آنکه شما مبتلا به این‌بیماری شدید خود را نشان می‌دهند. البته در بعضی از افراد بعد از دو هفته این علائم بروز پیدا میکند.گروهی از مردم به خصوص بچه‌ها، ممکن است این‌علائم را تجربه نکنند.
علائم و نشانه‌های هپاتیت B شامل موارد زیر است:
- درد شکم
- مدفوغ تیره
- تب
- درد مفاصل
- از دست دادن اشتها
- احساس استفراغ و تهوع
- خستگی زیاد
- زرد شدن پوست و سفید شدن چشم‌ها
چه زمانی باید دکتر بروید؟
اگر شما مشکوک به این‌بیماری باشید باید هر چه سریع تر دکتر خود را ببینید. درمان برای پیشگیری از ریسک ابتلا به عفونت حاد و مزمن اگر سریعا اقدام شود، می‌تواند اثربخش باشد.
اگر شما حس می‌کنید که این‌علائم و نشانه‌ها را دارید با دکتر خود در میان بگذارید.
دلایل ابتلا به هپاتیتB
هپاتیت B توسط ویروس هپاتیت B به وجود می‌آید. این‌ویروس از طریق خون و مایعات بدن یک فرد می‌تواند به فرد دیگر منتقل شود. این‌علائم از طریق عطسه و سرفه منتقل نمی‌شود.
راه‌های رایج که باعث انتقال ویروس می‌شود می‌تواند شامل موارد زیر باشد:
- رابطه جنسی: اگر شما با فرد مقابل سکس محافظت نشده‌ای داشته باشید و آن فرد مبتلا به این‌ویروس باشد، این‌ویروس می‌تواند از طریق خون و بزاق و مایع منی و واژینال فرد مبتلا به شما منتقل شود.
- استفاده از سوزن مشترک: این‌ویروس به راحتی توسظ سوزنی که به خون فرد مبتلا آلوده شده باشد، منتقل می‌شود. به اشتراک گذاشتن سوزن مواد مخدر می‌تواند به راحتی شما را در خطر ابتلا به این‌بیماری قرار دهد.
- 3-استفاده از طریق وسایل بیمارستانی مشترک: برای کارکنان بهداشت و سلامت و بیمارستان‌ها همیشه این نگرانی وجود دارد که از طریق خون فرد آلوده با استفاده از وسایل مشترک مبتلا به این‌ویروس شوند.
- انتقال از مادر به کودک: زنان بارداری که این‌ویروس را داشته باشند در دوران حاملگی می‌توانند این‌ویروس را به کودکان خود منتقل کنند. کودکی که تازه متولد شده است، حتما باید واکسن این‌ویروس را بزند تا از ابتلا به این‌بیماری پیشگیری کند.اگر حامله هستید و یا قصد آن را دارید حتما با دکتر خود درمیان بگذارید تا تست و آزمایش دهید که مبتلا به این‌ویروس نباشید.
تفاوت هپاتیت حاد ومزمن
هپاتیت B می‌تواند حاد (مادگاری کوتاه) یا مزمن (ماندگاری بلند ) باشد.
هپاتیت حاد: این‌نوع از بیماری معمولا کمتر از 6 ماه در بدن فرد باقی می‌ماند و سیستم ایمنی بدن شما می‌تواند این‌ویروس را از سراسر بدن شما پاک کند. شما باید با مصرف داروهای این‌بیماری پس از چند ماه خوب بشوید. اکثر کسانی که در بزرگسالی مبتلا به این ویروس می‌شوند، به عفونت‌های حاد مبتلا می شوند که اگر درمان نکنند می‌تواند در نهایت تبدیل به عونت مزمن شود.
هپاتیت مزمن: این یماری بیشتر از 6 ماه در بدن فرد باقی می‌ماند. زیرا سیستم ایمنی بدن فرد نمی‌تواند در برابر باکتری مبارزه کند. هپاتیت مزمن می‌تواند تا اخر عمر در بدن شما باقی بماند و در نهایت به سرطان کبد منجر می‌شود.
هرچه شماجوان تر باشید و این‌بیماری را در سنین پایین تری بگیرید، به خصوص زمانی که زیر 5 سال سن دارید، در خطر ابتلا به ویروس مزمن قرار می‌گیرید.این‌ویروس سال‌های سال در بدن فرد باقی می‌ماند ودرمان نمی‌شود تا زمانی که درنهایت فرد به سرطان کبد مبتلا می‌شود.
عوامل پر خطر
هپاتیت Bدر بدن شما توسظ خون به فرد دیگر منتقل می‌شود. اگر شما موارد زیر را انجام دهید در خطر بالاتری قرار خواهید گرفت:
- داشتن سکس محافظت نشده و داشتن چند پارتنر در هنگام سکس.
- استفاده از سوزن مشترک موادمخدر.
- زندگی با کسی که این‌ویروس را دارد.
- انتقال از طریق مادر مبتلا در دوران بارداری.
- 5-داشتن کاری که فرد مدئام در تماس با خون افراد است.
- 6-سفر به مناطقی که درصد بالای ابتلا به این‌ویروس وجود دارد، مثل آسیا و آفریقا و شرق اروپا.
عوارض ویروس هپاتیت B
داشتن هپاتیت مزمن B می‌تواند عوارضی در بر داشته باشد از جمله:
- زخم شدن کبد: عفونت ناشی از کبد می‌تواند در نهایت به زخم کبد منجر شود. که عملکرد کبد را به سرعت پایین می‌آورد.
- سرطان کبد: اکثر مردم با هپاتیت B مزمن ریسک ابتلا به سرطان کبد را دارند.
- اختلال کارکرد کبد: نارسایی حاد کبد زمانی رخ می‌دهد که کبد به درستی کار نکند وقتی این اتفاق می‌افتد، پیوند کبد برای ادامه زندگی لازم است.
- شرایط دیگز: مردم با هپاتیت B مزمن به بیماری‌های کلیوی و عفونت رگ‌های خونی مبتلا می‌شوند.
در صورت درمان نکردن این ویروس، فرد مبتلا به سرطان می شود.
پیشگیری از هپاتیت B:
استفاده از واکسن هپاتیت B در طی شش ماه تجویز می‌شود. اگر شما این‌واکسن را بزنید به این‌بیماری مبتلا نمی شوید.
این واکسن برای چه کسانی پیشنهاد می‌شود؟
- نوزادان.
- کودکان و نوجوانانی که در بدو تولد این‌واکسن را نزده‌اند.
- کسی که با فردی که مبتلا به این‌بیماری است زندگی میکند.
- کارکنان بخش بهداشت و بیمارستان‌ها و کسانی که مدام در تماس با خون افراد آلوده هستند.
- کسی که رابطه جنسی با فرد مبتلا دارد.
- مردانی که با یکدیگر رابطه جنسی دارند.
- کسانی که رابطه جنسی با چندپارتنر دارند.
- کسانی که از مواد مخدر استفاده می‌کنند و سوزن به اشتراک می‌گذارند.
- کیانی که بیماری حاد کبدی دارند.
- کسانی که بیماری حاد کلیوی دارند.
- مسافرت به مناطق پر خطری که درصد بالای مبتلا به هپاتیت دارد.
درمان هپاتیت B
درمان خاصی برای این بیماری وجود ندارد و خیلی از مردم خودشان با روش خودشان بهبود می‌یابند.با رعایت یک سری نکاتی مثل:
1-نوشیدن زیاد مایعات.
2-استراحت و خواب کافی.
3-داشتن یک رژیم غذایی سالم.
4-مصرف نکردن الکل و مشروبات الکلی.
کسانی که هپاتیت مزمن دارند ممکن است نیاز به مصرف دارو برای درمان این‌بیماری داشته باشند. اگر شما مبتلا به هپاتیت B باشید از توصیه‌های پزشک خود در رابطه با کنترل بیماری خود تبعیت کنید. کسانی که مبتلا به بیماری حاد کبد و کلیه هستند، باید حتما تحت نظر یک متخصص قرار گیرند.با این وجود، مصرف بعضی از داروها به درمان این بیماری کمک میکند از جمله:
مصرف داروهای ضد ویروسی
یکی از رایج‌ترین داروها قرص‌های ضد ویروسی هستند که فرد باید هر روز برای یک سال یا در برخی بیماران تا اخر عمر مصرف کنند. دو نوع از قرص‌های ضد ویروسی شامل موارد زیر است:
1-قرص‌های Entecavir
2-قرص‌های Tenofovir
هر دو نوع این‌قرص‌ها برای درمان این‌بیماری بسیار موثر هستند و اگر هر روز آن را مصرف کنید، تاثیر بیشتری را در علائم خود می‌بینید.ا گر قرص خود را قطع کنید، ممکن است شاهد عوارض زیادی بر کبد خود باشید.
قرص دیگری که برای این‌بیماری تجویز می‌شود اینترفرون نام دارد. که هقته‌ای یکبار تزریق می‌شود. و تا 6 ماه الی 1 سال ادامه دارد. اما متاسفانه عوارض جانبی زیادی را بر سیستم ایمنی بدن بر جای می‌گذارد.
عملکرد درمان چگونه است؟
درمان هپاتیت B در ابتدا از طریق متوقف کردن تکثیر این‌ویروس به بدن انحام می شود. کنترل و جلوگیری از تکثیر این ویروس، کبد شما را سالم تر نگه می‌دارد.و کبد می‌تواند عملکرد بهتری داشته باشد. نکته مهم این است که شما در هنگام مصرف این داروها آن‌ها را قطع نکنید.
در حین درمان این‌بیماری، دکتر شما مدام برای شما آزمایش‌هایی را تجویز میکند، تا ببینند بدن شما نسبت به این داروهای ضد ویروسی مقاومت میکند یا خیر؟ اگر نشانه‌های مقاومت را در بدن شما مشاهده کند مجبوذ به تغییر این‌داروها و یا حتی قطع آن‌ها می‌شود.
